Blog March

03/04/2012 23:22


 

Report - Tim Carrolls workshop Sunday 25th March

 

 

10.00 uur In the morning we worked on our voice and did a warm up with rhythm clapping. The whole group of actors was divided in half. One half was clapping in the rhythm of 8 counts, the other had to differ with a rhythm of 7 counts. All clapping together gave a very nice, musical sound.

 

10.30 uur We worked in pairs on a scene of Hamlet (choice) and we had to receive three actions from a group member that we did not play with. In return we gave 3 actions to someone we did not play with. These actions were to be remembered by every actor and acted out, whilst playing a scene with a scene partner.This led to some true and honest reactions due to the unexpected behavior of the scene partner. According to the actors that were asked for feedback, this led to surprise and sincere emotions, that enlightened the scene as well. We worked on this with several different scene partners. After playing, there was a feedback round to give (positive) feedback on the scene. Also, we watched two actors perform this in front of the group.

 

11.30 uur  All group members sat in a circle and every member took off their shoes. Then every group member chose some shoes intuitively from someone else. Next, all group members stood up and took the shoes of their choice with them. Every person started to rehearse a monologue, and tried to use the shoes at a moment that it felt right. It had to be rehearsed a few times individually before Tim asked some people to perform this in front of the group. Apparently, a few principles led to success:

 

a. One has to make connection with the shoes from the beginning. Ignoring them stressed the audience

b. One has to follow the inner impulse and not hastily make a choice that is not truthful and is merely imposed by the devil inside.

c. Take time to fully engage in this

d. One has to not be afraid to keep it simple. Shoes have a symbolic value like identity, walking forward, coming in pairs, that is strong enough.

e. One has to be natural, and let emotion come, rather than 'to act'

 

14.00 uur In the afternoon we had to work in a different space. In this space we first did a game by working with 2 balls. These 2 balls were thrown by two different persons in 2 different directions and were thrown to every other person. The balls would pass each other. This way there was a competition that could be won. This was more or less a warming up.

 

The next excercise was to work with a scene from Hamlet, and to receive and give an action to another person in the room. While playing the scene, this action had to be acted out. The action could be anything.

 

The next assignment was to come up with an inhibition, an object and an action. These were given by every person to another person. Accordingly, scenes were played in pairs and each person performed their part whilst keeping to the action, the inhibition and the object that had to be acted out or played with. We had some very interesting characters coming out.

 

16.00 uur Working in three- A group of three actors were to be playing a scene, and one of the actors had to be loved, the other one had to be hated. Every actor in this threesome chose whom he loved, and whom he hated. Then, every actor received an object from someone in the group and a secret action. Or some secret that led to a certain behavior. The other two persons received the same things. When playing the scene every person had to discover who hated him, who loved him, and what the secret action or inhibition was. This was very fun.

 

After this Tim gave a talk on this way of working and the workshop ended.

 

 

10.00 Amstelveen, 24 maart, De Meent.

 
Heerlijk weer en een opgetogen stemming (gemixed met wat spanning over de tekst).
Iedereen had duidelijk zin om weer met TC aan de slag te gaan, zeker na alle enthousiaste verhalen uit Oxford.
 
Aan de slag dus:
 
De opwarming begon met het overgooien van een tennisbal. Je houdt je arm op tot je de bal hebt ontvangen. Als iedereen is geweest, beginnen we opnieuw in de zelfde volgorde. Nadat dit lukt zonder de tennisbal te laten vallen komt stap 2. Om beurten noem je de naam van een ander in de kring, die antwoordt met de naam van weer en ander. Wederom, arm omhoog tot je bent geweest en de hele kring langs. Nu zijn er dus twee sequenties die simultaan rondgaan. Als 3e stap moest je op weer een ander iemand aflopen, wederom tot iedereen aan de beurt was geweest. Wakker worden, scherp zijn op meerdere mensen en verschillende cues.
 
Hierna deden we het 'klap klap' spel rond de circel, later ook met een tennisbal of mandarijn die je op moest gooien en vangen rondom je twee 'claps'.
Dit ging natuurlijk helemaal mis dus hebben we het verder geoefend in twee subgroepen.
 
Hierna gingen we aan de slag met het opwarmen van onze stem. 'aa' sounds zonder adem en zonder stop, entonen van zinnen in de kring (op ritme wat nog best lastig bleek), 'entoning' met het opgooien van de tennisbal, singaa met het overgooien van de tennisbal, in tweetallen entonen en opgooien van de tennisbal, en dit later ook mimen.
 
Kort koffie en bij terugkomst in de kring aan de slag met de 2e acte van Hamlet. Twee mensen in het midden, alle zinnen entonen, zoveel mogelijk zingen, geen glottal stops, proberen hoger te zingen, praten maar wel entonen etc.
 
Spelelement was dat als iemand je betrapte op een fout in je tekst deze persoon je rol meteen overnam en jij moest gaan zitten tot je je beurt weer terug kon pakken. Ik kan me iets herinneren over eyes like gimlets in Tim's beschrijving van het fanatisme dat bij een zeker groep (dames vooral) opborrelde. Alles binnen het spel natuurlijk en veel ruimte voor laughter.
 
Vervolgens werd de Griekse helm opnieuw geintroduceerd: adem 'pakken' voor je, door je mond naar binnen, ruimte maken achter je nek/c8 daar het geluid laten ontstaan en via de Griekse helm de 'kuif' als het ware, richting de ander zijn hart.
 
Ook hier de zelfde strijd om de tekst en een goede oefening om je tekst echt te kunnen op detail niveau (valt tegen zeg.. ai..).
 
Pause, zon, donuts, paasbrood en wat al niet meer.
 
Vervolgens uitgebreid gesproken over Hamlet in Oxford, The Factory, The Seagull en natuurlijk.. het nieuwe stuk the oddesey.
 
Uitgebreid sprak TC over de werkwijze, de manier van spelen, de keuzes, notes, inspanning, locaties, do's en don'ts zoals altijd gelardeerd met de nodige puns en comments. Heerlijk die humor en die scherpte.
 
Uiteindelijk om 3 uur toch weer even aan de slag. Dit maal met props: schoenen. Iedereen deed z'n schoenen uit, we begonnen opnieuw aan de 2e akte, maar ditmaal met het idee om zoveel mogelijk de schoenen te gebruiken en zo te ervaren wat de zin en onzin is van het improviseren met props.
 
Twee dingen om mee te nemen: a genuine interest in the prop (wat is the meaning and the use of it? what does it say? What are it's properties?) en natuurlijk.. make it about the other person.
 
Daarna nog een uur gepraat over het gebruik van props, over wat dit ons leerde over de scene (dus niet over de schoenen of de spelers maar over de scene) en een lange uitleg van Tim waarom je altijd dient te kiezen om zo min mogelijk te weten! Kijk bij alles of het nieuws voor je kan zijn - maakt je spel interessanter.
 
Voorbeeld is the coma game. Hierbij weet je telkens alleen je huidige zin. Je weet tot dat jij of een ander het tegen je zegt niets van datgene dat gezegd gaat worden.
 
 
En toen was deze dag, verassend snel toch weer voorbij...... Aanvullingen zijn welkom (wat doen we eigenlijk veel, zo op een dag..)

 

 

Back